Bielactwo

Vitiligo jest przewlekłą, autoimmunologiczną chorobą skóry charakteryzującą się występowaniem obszarów pozbawionych pigmentu z powodu utraty barwnika skóry (melaniny). Zmiany chorobowe mogą mieć dowolny kształt i wielkość oraz dotyczyć każdej części skóry i błon śluzowych. Jest to stosunkowo częsta choroba, dotykająca 1%-2% populacji i czasami pojawia się często w połączeniu z innymi chorobami autoimmunologicznymi, takimi jak celiakia, cukrzyca typu 1 czy reumatoidalne zapalenie stawów.

Vitiligo występuje, gdy komórki produkujące melaninę (melanocyty) obumierają lub przestają ją produkować. Pochodzenie nie jest jasne, ale może być związane z:

• Zaburzenia autoimmunologiczne.
• Historia rodziny.
• Wydarzenia wyzwalające, takie jak stres, oparzenia słoneczne lub urazy skóry.

Vitiligo jest chorobą łagodną, nie powodującą większych konsekwencji zdrowotnych. Może rozpocząć się w każdym wieku, ale jej początek najczęściej występuje przed 30 rokiem życia. Do najczęstszych objawów bielactwa należą:

• Plamista utrata koloru skóry, zwykle pojawiająca się najpierw na dłoniach, twarzy i obszarach wokół otworów ciała.
• Przedwczesne odbarwienie włosów, rzęs lub brwi.
• Utrata koloru błon śluzowych.

Nie ma lekarstwa na bielactwo, ale istnieją zabiegi, które mogą pomóc zatrzymać lub spowolnić proces blaknięcia koloru.

Nie ma specyficznej profilaktyki przed wystąpieniem bielactwa.

Po zdiagnozowaniu istnieją działania, które można podjąć, aby spowolnić jego postęp, takie jak:

• Ochrona skóry przed ekspozycją na słońce z zastosowaniem kremów o wysokim współczynniku ochrony.
• Unikaj ekspozycji na sztuczne źródła promieniowania UV, takie jak łóżka samoopalające.
• Unikaj sytuacji, które mogą być wyzwalaczami, takich jak stres czy uraz skóry.