Osteoporoza

Jest wynikiem utraty masy kostnej i postępującej zmiany struktury kości, która będzie obejmować większy udział pustych przestrzeni niż samej tkanki. Będzie to prowadziło do zwiększonej kruchości i skłonności do złamań często biodra, kręgosłupa i nadgarstka. Jest to jedno z najczęstszych schorzeń na świecie z częstością występowania około 18,3%.

Kości są w ciągłym stanie odnowy. W okresie młodości rozwój nowej kości jest szybszy niż jej degradacja, dlatego masa kostna wzrasta. Jednak wraz z wiekiem masa kostna jest tracona szybciej niż tworzona. Na tej podstawie rozwój osteoporozy będzie zależał między innymi od osiągniętej maksymalnej masy kostnej, która jest częściowo uwarunkowana dziedzicznie i etnicznie. Ponadto istnieje kilka innych kategorii czynników ryzyka, które mogą wpływać na prawdopodobieństwo rozwoju osteoporozy:

Czynniki niemodyfikowalne:

• Zaawansowany wiek. Choć może pojawić się także w młodszym wieku.
• Płeć. Kobiety są znacznie bardziej podatne, zwłaszcza gdy spada poziom estrogenów: z wczesną menopauzą lub histerektomią, zwłaszcza jeśli usunięto również jajniki, w obu przypadkach zwłaszcza jeśli przed 45 rokiem życia, także przez brak miesiączki przez ponad 6 miesięcy w wyniku nadmiernych ćwiczeń lub nadmiernej diety.
• Poziomy niektórych hormonów. Hormony płciowe, a konkretnie estrogeny u kobiet z menopauzą lub leczenie hormonalne w estrogenozależnym raku piersi lub testosteron u mężczyzn w leczeniu raka prostaty. Nadczynność tarczycy lub nadmiar hormonu tarczycy w leczeniu niedoczynności tarczycy. Nadczynność przytarczyc i nadnerczy.
• Azjatyckie lub niehiszpańskie kaukaskie pochodzenie etniczne.
• Mała struktura kości biorąc pod uwagę dostępność mniejszej masy kostnej.
• Wcześniejsze złamania w wyniku drobnych urazów, zwłaszcza po 50 roku życia, lub wywiad rodzinny, zwłaszcza jeśli występują złamania biodra.

Czynniki modyfikowalne:

• Zaburzenia odżywiania, takie jak anoreksja nervosa i bulimia, które ograniczają przyjmowanie pokarmów, a także operacje przewodu pokarmowego, które ograniczają ilość powierzchni dostępnej do wchłaniania składników odżywczych.
• Palenie papierosów i nadmierne spożywanie alkoholu.
• Niski poziom wapnia i witaminy D, dostarczanych z diety od okresu dojrzewania lub nieodpowiednie wchłanianie.
• Siedzący tryb życia lub bezruch, np. długotrwałe leżenie w łóżku.

Inne choroby kości:

• Choroby endokrynologiczne: nadczynność tarczycy, nadczynność przytarczyc, choroba Cushinga itp.
• Zapalenie stawów, nieswoiste zapalenie jelit, celiakia, choroby nerek lub wątroby, nowotwory itp.

Spożywanie narkotyków:

Długotrwałe stosowanie glikokortykoidów, heparyny, leków przeciwdrgawkowych, leków immunosupresyjnych, leków przeciwnowotworowych.

We wczesnym stadium zwykle nie ma żadnych objawów. Gdy kości są osłabione, mogą wystąpić następujące oznaki i objawy:

• Ból pleców, spowodowany złamaniem lub zmiażdżeniem kręgu.
• Utrata wysokości z upływem czasu.
• Pochylona postawa ciała.
• Bolesne stawy lub sztywność.
• Kość, która pęka znacznie łatwiej niż się spodziewamy, na przykład po niewielkim urazie.

Zmiany stylu życia związane z dietą i ćwiczeniami fizycznymi są najbardziej zalecanymi środkami w zapobieganiu osteoporozie:

• Zapewnij odpowiednie spożycie wapnia poprzez dietę (nabiał, ciemne warzywa liściaste, orzechy, sok pomarańczowy) lub w razie potrzeby suplementy. Między 18 a 50 rokiem życia 1000 miligramów dziennie. Ilość ta wzrasta do 1200 miligramów dla kobiet od 50 roku życia i mężczyzn od 70 roku życia. Zaleca się, aby nie przekraczać 2000 miligramów dziennie dla osób powyżej 50 roku życia.
• Zapewnienie odpowiedniego spożycia witaminy D niezbędnej do wspomagania wchłaniania wapnia. Uzyskuje się ją z ekspozycji na światło słoneczne, pokarmów takich jak tłuste ryby, czerwone mięso, żółtka jaj, wątroba. Zalecane spożycie to co najmniej 600 j.m. dziennie, a od 70 roku życia 800 j.m. dziennie. W razie potrzeby można stosować suplementy.
• Rzucić palenie i ograniczyć spożycie alkoholu.
• Ćwicz regularnie przez co najmniej 30 minut dziennie, w tym trening siłowy, aby wzmocnić kości i mięśnie oraz spowolnić utratę kości. Ćwiczenia, które mogą poprawić równowagę, mogą pomóc w zapobieganiu upadkom.
• Postaraj się zaplanować strategie, aby w miarę możliwości uniknąć upadków.