Toczeń rumieniowaty układowy

Jest to choroba autoimmunologiczna, która powoduje od zapalenia skóry i stawów do zajęcia innych narządów, co skutkuje heterogennymi objawami od łagodnej choroby skóry do niewydolności wielonarządowej. Ogólna zapadalność waha się od 1,5 do 11 przypadków na 100 000 osób rocznie, co wynika z różnic w zależności od płci, pochodzenia etnicznego i czynników środowiskowych.

Obecnie stwierdzono obecność przeciwciał rozpoznających różne struktury komórkowe, ale nie jest znana konkretna przyczyna, która wyzwala produkcję tych autoprzeciwciał. Podobno osoby dotknięte chorobą miałyby predyspozycje dziedziczne i rozwijałyby ją w momencie kontaktu z czynnikami środowiskowymi, które mogą ją wywołać. Wśród tych możliwych wyzwalaczy byłyby:

• Zakażenia wirusowe m.in. wirusem cytomegalii, Epsteina-Barr, retrowirusem czy herpeswirusem.
• Niektóre leki, takie jak m.in. izoniazyd, hydralazyna, leki przeciwdrgawkowe, sulfasalazyna.
• Ekspozycja na światło słoneczne.
• Palenie papierosów i nadmierne spożywanie alkoholu.
• Zanieczyszczenia przemysłowe lub rozpuszczalniki, krzemionka.
• Specyficzne stany hormonalne, takie jak dojrzewanie, ciąża czy menopauza.

Ponadto opisano różne czynniki warunkujące, które zwiększają ryzyko rozwoju tego schorzenia:

• Płeć: występuje 4-12 razy częściej u kobiet niż u mężczyzn.
• Wiek: kobiety w wieku rozrodczym od 15 do 44 lat są bardziej narażone na jego wystąpienie, jednak może on wystąpić w każdym wieku, w tym w dzieciństwie.
Pochodzenie
• etniczne: występuje częściej u osób o określonym pochodzeniu, głównie Afroamerykanów, Latynosów, Azjatów i Indo-Amerykanów, i ma tendencję do pogarszania się w większym stopniu w tych grupach. </ul

Objawy tocznia różnią się znacznie wśród osób dotkniętych chorobą, ponieważ będzie to również zależeć od tego, czy istnieje ogólne i / lub specyficzne dla narządów zaangażowanie. Mogą one wystąpić nagle lub rozwijać się powoli, być łagodne lub ciężkie, przejściowe lub trwałe. W większości przypadków jest to łagodny stan charakteryzujący się epizodami lub ogniskami, po których objawy ulegają poprawie lub nawet całkowicie zanikają na pewien czas. Na najczęstsze objawy składają się:

• Zmęczenie i znużenie, które nie ustępuje wraz z odpoczynkiem.
• Gorączka i ból mięśni.
• Ból stawów, któremu towarzyszy obrzęk i sztywność.
• Wysypka w kształcie motyla na twarzy obejmująca nos i policzki znana jako malar erythema, lub na pozostałej części ciała.
• Wrażliwość na światło słoneczne prowadząca do pojawienia się zmian skórnych.
• Zmiana koloru palców u rąk i nóg na fioletowo-niebieski, biały lub czerwony spowodowana zimnem i stresem (zjawisko Raynauda).
• Owrzodzenia jamy ustnej i wypadanie włosów.

Ponadto w najcięższych przypadkach może dojść do uszkodzenia innych narządów. nerek, wywołując ciężką niewydolność nerek, która jest jedną z głównych przyczyn śmierci u tych pacjentów. ośrodkowego układu nerwowego, powodując bóle i zawroty głowy, zmiany zachowania, problemy z widzeniem, utratę pamięci, dezorientację, trudności w wyrażaniu myśli, a nawet udary lub drgawki. Krew i naczynia krwionośne, powodujące niedokrwistość, zmiany w układzie krzepnięcia, czy zapalenie naczyń krwionośnych. Płuca, sprzyjające zapaleniu opłucnej utrudniającemu oddychanie, a nawet zapaleniu płuc lub krwawieniu płucnemu. Serce, powodując zapalenie mięśnia sercowego, tętnic, osierdzia oraz zwiększając ryzyko wystąpienia chorób układu krążenia i zawału.

Nie ma dostępnych skutecznych środków zapobiegających chorobie, choć prawdą jest, że istnieją zalecenia mające na celu uniknięcie lub ograniczenie pojawiania się nowych ognisk, objawów i ewentualnych powikłań: należy unikać długotrwałej ekspozycji na słońce i w związku z tym przyjmować suplementy witaminy D, aby uniknąć jej niedoboru, rzucić palenie i ograniczyć spożycie alkoholu, wykonywać regularne ćwiczenia fizyczne, stosować zrównoważoną dietę o niskiej zawartości tłuszczu, soli, cukrów i bogatą w błonnik, unikać stresu i odpowiednio odpoczywać, ograniczając przeciążenie pracą.