Antygeny Duffy, odporny na malarię

Antygen Duffy składa się z glikoproteiny na powierzchni erytrocytów, która działa jako kluczowy mediator dostępu pasożyta Plasmodium vivax do wnętrza czerwonych krwinek podczas jego cyklu życiowego. Tak więc osoby nie będące nosicielami tego antygenu byłyby odporne na formy malarii wywoływane przez ten gatunek.

Malaria jest ostrą chorobą gorączkową wywoływaną przez pasożyty z rodzaju Plasmodium, które przenoszą się na człowieka poprzez ukąszenie zakażonych samic komara z rodzaju Anopheles. Częstość występowania ustalono na około 60 przypadków na 1000 osób z grupy ryzyka rocznie, z wysoką śmiertelnością, zwłaszcza wśród dzieci, zwłaszcza w krajach ubogich w zasoby, gdzie częstość występowania jest szczególnie wysoka. Istnieje pięć gatunków pasożytów wywołujących malarię u ludzi, z których najgroźniejsze są Plasmodium falciparum i vivax. Ponieważ wektorem przenoszenia jest komar, choroba jest zwykle ograniczona do obszarów tropikalnych i subtropikalnych, gdzie te owady dobrze się rozwijają, jednak podczas gdy P falciparum jest najbardziej śmiertelnym pasożytem malarii i najbardziej rozpowszechnionym na kontynencie afrykańskim, P vivax jest najbardziej rozpowszechnionym gatunkiem poza Afryką, odpowiadającym za 64% przypadków w obu Amerykach, ponad 30% w Azji Południowo-Wschodniej i 40% we wschodniej części Morza Śródziemnego.

Na określonym etapie cyklu życiowego pasożyta musi on mieć możliwość uzyskania dostępu do wnętrza erytrocytów. Receptor Duffy dla chemokin (DARC), znany również jako antygen Duffy, jest glikozylowanym białkiem powierzchni komórkowej erytrocytów, które działa jako receptor dla różnych chemokin (cząsteczek odpowiedzialnych za chemiczne przyciąganie różnych typów komórek). Jego dokładna funkcja nie jest znana, ale wydaje się, że jest zaangażowany w regulację biodostępności chemokin, a w konsekwencji w rekrutację leukocytów w różnych tkankach. Jednakże doniesiono, że antygen Duffy odgrywa ważną rolę w przenoszeniu malarii poprzez działanie jako receptor erytroidalny dla P vivax. Tym samym jego brak (typowy dla afrykańskiego rodowodu, dla którego najistotniejszym gatunkiem pasożyta jest P falciparum), czyni erytrocyty odpornymi na inwazję przez gatunek pasożyta P vivax. Należy jednak wziąć pod uwagę, że istnieją inne gatunki pasożytów, które mogą wywołać malarię, więc osoby, które nie mają antygenu Duffy, mogą nadal być zarażone przez te inne formy malarii. Ponadto sugeruje się, że wiązanie DARC z czynnikiem płytkowym 4 (PF4) jest niezbędne dla klirensu pasożytów P falciparum, więc w przypadku zakażenia tym innym gatunkiem jego brak może wywołać negatywny efekt, jednak związki te są nadal przedmiotem badań.

Jeśli chcesz dowiedzieć się więcej o tym, jak genetyka wpływa na to, kim jesteś, odwiedź sekcję "cechy osobowościowe" .