Morfologia zębów

Morfologia uzębienia jest bardzo zróżnicowana wśród populacji ludzkich, a badania wskazują, że mogą na nią wpływać czynniki genetyczne.

Zęby różnią się u poszczególnych osób wielkością i kształtem. Ponadto istnieją pewne cechy uzębienia, które są bardziej powszechne w pewnych populacjach. Na przykład w populacjach azjatyckich i pochodnych synodontia jest powszechna i obejmuje kombinację cech stomatologicznych z pierwszymi i drugimi siekaczami, które są w kształcie piki i nie są wyrównane z resztą zębów, górnymi pierwszymi przedtrzonowcami z pojedynczym korzeniem i dolnymi pierwszymi trzonowcami z trzema korzeniami. W szczególności siekacze w kształcie łopatki wykazują wyraźne różnice regionalne, są bardzo częste w Azji i u rdzennych Amerykanów, a rzadkie lub nieobecne w Afryce i Europie.

Siekacze w kształcie łopatki charakteryzują się powierzchniami językowymi o wyraźnych grzbietach brzeżnych, ze znaczną krzywizną przy koronie. Jest to cecha badana od dawna, zwłaszcza przez antropologów, którzy wykorzystywali ją do badania relacji między populacjami. Wydaje się jasne, że jest to cecha genetyczna, o szacowanej dziedziczności 75% i związana z genami zaangażowanymi w ścieżki rozwojowe narządów i tkanek pochodzenia ektodermalnego, choć polimorfizmy wpływające na tę cechę nie są w pełni ustalone.