Dysfunkcja tarczycy jest ważnym problemem zdrowotnym, który dotyczy 10% populacji, zwiększając przede wszystkim ryzyko sercowo-naczyniowe. W praktyce klinicznej ocenia się ją m.in. poprzez pomiar poziomu TSH, dzięki czemu jego wzrost wiązałby się z niedoczynnością tarczycy, a spadek z nadczynnością.
Tarczyca funkcje (poziom TSH)
Tarczyca to dwuboczny gruczoł w kształcie motyla, znajdujący się na szyi przed tchawicą. Produkuje hormony tarczycy, tyroksynę (T4) i trójjodotyroninę (T3), które kontrolują metabolizm organizmu i równowagę innych hormonów. Wśród jego wielu funkcji są regulacje temperatury ciała, rytmu serca, zużycia tlenu i syntezy białek, stąd są one niezbędne we wzroście i organogenezie.
Tarczyca jest precyzyjnie regulowana przez hormon stymulujący tarczycę (TSH) wydzielany przez przysadkę mózgową. TSH stymuluje uwalnianie hormonów tarczycy, ale te z kolei wywierają negatywne działanie na produkcję TSH, gdy poziom TSH wzrasta.
Dysfunkcja tarczycy jest bardzo częstym schorzeniem. Co więcej, w ostatnich latach stało się jasne, że nie tylko kliniczna hipo- i hipertyreoza mają manifestacje kliniczne, ale że subkliniczne wiążą się ze zwiększonym ryzykiem stanów patologicznych, takich jak choroba wieńcowa, depresja czy choroby układu krążenia. Ostatnio badania wykazały, że nawet fizjologiczne wahania hormonów tarczycy w granicach normy wiązałyby się z wieloma z tych powikłań.
Dlatego znajomość czynników regulujących ten złożony układ hormonalny może pomóc w podjęciu działań ograniczających ryzyko związane z jego dysregulacją.
13,5 miliona wariantów
20 loci
Bibliografia
Teumer A, Chaker L, Groeneweg S, et al. Genome-wide analyses identify a role for SLC17A4 and AADAT in thyroid hormone regulation. Nature Communications. 2018 Oct;9(1):4455.
Cooper, D. S. & Biondi, B. Subclinical thyroid disease. Lancet. 2012; 379, 1142–1154.