Po spożyciu szparagów niektórzy ludzie mogą wykryć w swoim moczu niepowtarzalny aromat. Nie wszyscy ludzie mają tę zdolność, na co wpływ ma genetyka.
Wykrywanie zapachu szparagów
Nabłonek nosa zawiera dużą liczbę receptorów węchowych wyspecjalizowanych w wykrywaniu cząsteczek zapachowych. Wykorzystując różne kombinacje receptorów, człowiek może wykryć tysiące różnych zapachów. To właśnie dostępność różnych typów receptorów decyduje o tym, które zapachy mogą być wykryte lub nie.
Gdy spożywamy szparagi, w organizmie powstają związki siarki (metanetiol i S-metylotioestry), które wydalane są z moczem, nadając im charakterystyczny zapach. Jednak rozpoznawanie zapachu szparagów w moczu różni się wśród ludzi, niektórzy nie są w stanie go wykryć. Najbardziej prawdopodobnym wyjaśnieniem jest to, że te indywidualne różnice wynikają ze specyficznej anosmii (utraty zmysłu węchu). Specyficzne anosmozy są wspólne dla biologicznie ważnych zapachów, takich jak lotne hormony steroidowe, pot i zapach moczu człowieka w różnych stanach odżywienia.
U niektórych osób receptory biorące udział w wykrywaniu tego typu zapachu są mniej sprawne i może to być uwarunkowane genetycznie. Jednak specyficzne anosmozy nie są cechami typu "wszystko albo nic", a raczej istnieją ciągłe zakresy detekcji zapachu i możliwe, że tak jest również w przypadku detekcji zapachu szparagów. Niektórzy ludzie są bardziej wrażliwi od innych, łatwiej wykrywając zapach, podczas gdy inni prawie nie są w stanie go wykryć.
Bibliografia
Pelchat ML, Bykowski C, Duke FF, Reed DR. Wydalanie i postrzeganie charakterystycznego zapachu w moczu po spożyciu szparagów: badanie psychofizyczne i genetyczne. Chem Senses, 2011; 36(1):9-17.
Eriksson, Nicholas et al. Web-based, participant-driven studies yield novel genetic associations for common traits. PLoS genetics vol. 6,6 e1000993. 24 czerwca 2010 r.