Hemofilia A

Hemofilia A jest spowodowana mutacjami w genie F8, który koduje czynnik krzepnięcia VIII (FVIII), zwany również czynnikiem antyhemofilowym. Obecność wariantów w genie F8 prowadzi do niskiego stężenia cz. VIII we krwi, co skutkuje zmniejszoną zdolnością krwi do krzepnięcia i zwiększonym ryzykiem krwawień zarówno indukowanych urazami, jak i samoistnych oraz uszkodzeń stawów.

Jako choroba sprzężona z chromosomem X, kobiety są na ogół nosicielkami choroby, podczas gdy mężczyźni są bardziej narażeni na ekspresję i cierpienie z powodu choroby, ponieważ mają tylko jeden chromosom X. W rodzinach dotkniętych chorobą, mężczyźni, u których rozwija się choroba, dziedziczą kopię zmutowanego genu F8 od swoich matek będących nosicielkami. Aby kobieta mogła zachorować na hemofilię, oba chromosomy X muszą być dotknięte chorobą.

Częstość występowania hemofilii A szacuje się na około 1 na 6 000 mężczyzn.

Objawy hemofilii A i B są podobne i obejmują zwiększone ryzyko krwawienia po urazie lub nawet samoistnie. Krwawienie może również wystąpić na poziomie stawów, powodując uszkodzenie tkanki stawowej, znane jako artropatia hemofilowa. Ryzyko wystąpienia artropatii wzrasta wraz z wiekiem, a te same stawy często ulegają nawrotom.

Hemofilia A zwiększa predyspozycje do chorób układu krążenia i może mieć wpływ na funkcjonowanie mózgu, ze względu na możliwość wystąpienia krwotoków mózgowych.

Nasilenie objawów zależy od pozostałego poziomu czynnika VIII krzepnięcia i wyróżnia się trzy typy:

• Ciężki: poziom czynnika krzepnięcia VIII jest mniejszy niż 1 jednostka międzynarodowa [IU]/dL (<1% normy). Występuje w pierwszych latach życia w wyniku spontanicznego krwawienia lub po niewielkich urazach.
• Umiarkowana: poziom czynnika krzepnięcia VIII wynosi 1-5 IU/dL (1-5% normy). Wykrywa się ją zwykle w dzieciństwie, gdy dochodzi do drobnych urazów.
• Hemofilia łagodna: poziom czynnika krzepnięcia VIII wynosi 5-40 IU/dL (5-40% normy). Jest zwykle wykrywana przed lub po zabiegu chirurgicznym.

Od 50-60% pacjentów z hemofilią ma łagodną lub umiarkowaną hemofilię.

Najczęściej stosowanym leczeniem profilaktycznym u chorych na ciężką hemofilię jest regularna terapia zastępcza koncentratami czynników krzepnięcia (CFC), która pozwala zachować zdrowie stawów i zmniejszyć częstość krwawień.

W ostatnich latach opracowano nowe strategie, takie jak terapia przeciwciałami monoklonalnymi ukierunkowana na przywrócenie funkcji czynnika krzepnięcia VIII oraz terapia genowa. Emicizumab (Hemlibra®) jest lekiem zawierającym przeciwciała monoklonalne zatwierdzonym zarówno przez FDA (US Food and Drug Administration), jak i EMA (European Medicines Agency) do leczenia hemofilii A. Lek znacząco zmniejsza ryzyko krwawienia u dzieci i dorosłych oraz poprawia jakość życia chorych na hemofilię A.

Obecnie oczekiwana długość życia pacjentów z hemofilią jest wysoka dzięki niezwykłym postępom w genetyce i medycynie. Przy odpowiednim leczeniu pacjenci mogą prowadzić prawie normalne życie.