Zespół Lyncha
SL jest najczęstszą przyczyną dziedzicznego raka jelita grubego bez polipowatości. Drugim najczęstszym nowotworem wśród pacjentów z SL jest rak endometrium u kobiet, a następnie rak jajnika i dróg moczowych.
SL jest powodowany przez patogenne mutacje linii zarodkowej w genach naprawy niedopasowania DNA (MMR). W zależności od tego, który gen jest zmutowany, istnieje zwiększone ryzyko wystąpienia określonego rodzaju raka. Na przykład mutacje w MLH1 i MSH2 zwiększają predyspozycje do niepolipowatego raka jelita grubego, podczas gdy częstość występowania raka jelita grubego u nosicieli wariantów PMS2 jest niższa, a choroba jest zwykle mniej poważna.
Symptomy
Zespół Lyncha zwiększa predyspozycje do zachorowania na raka jelita grubego i inne nowotwory, takie jak rak jajnika, żołądka, jelita cienkiego, dróg moczowych, dróg żółciowych, mózgu, łojotokowe nowotwory skóry, trzustki i prostaty. Nie wszystkie osoby będące nosicielami mutacji zespołu Lyncha zachorują na raka, choć są one narażone na zwiększone ryzyko, które zwykle wzrasta wraz z wiekiem i może być uzależnione od innych czynników.
Zarządzanie chorobami
Okresowe kolonoskopie, mniej więcej co 1-2 lata, są zwykle zalecane u osób, u których zdiagnozowano LS.
Histerektomia i profilaktyczna salpingooforektomia u kobiet dotkniętych zespołem mogą być czasami stosowane w celu zapobiegania rakowi endometrium i jajnika. Należy zapewnić indywidualne doradztwo w zakresie potrzeby operacji, związanego z nią ryzyka i optymalnego czasu jej przeprowadzenia.
Istnieje kilka metod leczenia farmakologicznego, które mogą być stosowane w celu zmniejszenia ryzyka wystąpienia raka trzonu macicy i innych nowotworów związanych z LS, takich jak aspiryna w dużych dawkach i terapia estrogenowa. Ponadto zalecana może być suplementacja witamin.
Należy również kontrolować czynniki ryzyka, które mogą wpływać na rozwój raka jelita grubego i innych nowotworów, takie jak zmniejszenie nadwagi, unikanie palenia tytoniu, zminimalizowanie lub wyeliminowanie spożycia alkoholu, zapobieganie cukrzycy typu 2 oraz kontrolowanie poziomu cholesterolu i trójglicerydów.
Analizowane geny
Bibliografia
Abu-Ghazaleh N, Kaushik V, Gorelik A,et al. Worldwide prevalence of Lynch syndrome in patients with colorectal cancer: Systematic review and meta-analysis. Genet Med. 2022 May;24(5):971-985.
Biller LH, Syngal S, Yurgelun M.Recent advances in Lynch syndrome. Fam Cancer. 2019 Apr;18(2):211-219.
Borràs E, Pineda M, Blanco I,et al. MLH1 founder mutations with moderate penetrance in Spanish Lynch syndrome families. Cancer Res. 2010 Oct 1;70(19):7379-91.
Cerretelli G, Ager A, Arends MJ,et al. Molecular pathology of Lynch syndrome. J Pathol. 2020 Apr;250(5):518-531.
Cohen SA, Pritchard CC, Jarvik G.Lynch Syndrome: From Screening to Diagnosis to Treatment in the Era of Modern Molecular Oncology. Annu Rev Genomics Hum Genet. 2019 Aug 31;20:293-307.
Idos G, Valle .Lynch Syndrome. 2004 Feb 5 [updated 2021 Feb 4]. In: Adam MP, Ardinger HH, Pagon RA, Wallace SE, Bean LJH, Mirzaa G, Amemiya A, editors. GeneReviews® [Internet]. Seattle (WA): University of Washington, Seattle; 1993-2021.
Lastella P, Patruno M, Forte G,et al. Identification and surveillance of 19 Lynch syndrome families in southern Italy: report of six novel germline mutations and a common founder mutation. Fam Cancer. 2011 Jun;10(2):285-95.
Ponti G, Castellsagué E, Ruini C,et al. Mismatch repair genes founder mutations and cancer susceptibility in Lynch syndrome. Clin Genet. 2015 Jun;87(6):507-16.
Taeubner J, Wieczorek D, Yasin L,et al. Penetrance and Expressivity in Inherited Cancer Predisposing Syndromes. Trends Cancer. 2018 Nov;4(11):718-728.
van Riel E, Ausems MG, Hogervorst FB,et al. A novel pathogenic MLH1 missense mutation, c.112A > C, p.Asn38His, in six families with Lynch syndrome. Hered Cancer Clin Pract. 2010 Aug 12;8(1):7.
von Salomé J, Liu T, Keihäs M,et al. Haplotype analysis suggest that the MLH1 c.2059C?>?T mutation is a Swedish founder mutation. Fam Cancer. 2018 Oct;17(4):531-537.
