Hydrochlorotiazyd (Skuteczność)

Hydrochlorotiazyd (HCT) jest klasycznym tiazydowym lekiem moczopędnym, którego działanie polega na hamowaniu systemu transportu sodu i chlorków w kanaliku dystalnym nerki, zmniejszając reabsorpcję sodu i zwiększając jego wydalanie. Jest to najczęściej przepisywany środek moczopędny u pacjentów z pierwotnym nadciśnieniem tętniczym w Europie i Ameryce.

PRZECIWWSKAZANIA

HCT jest przeciwwskazana w następujących przypadkach: Nadwrażliwość na hydrochlorotiazyd, anuria, niewydolność wątroby i ciężka niewydolność nerek, zubożenie elektrolitów (hiponatremia lub hipokaliemia oporna na leczenie), zdekompensowana cukrzyca, choroba Addisona, ciąża i laktacja.

UWAGI

U pacjentów w podeszłym wieku obserwuje się większą wrażliwość, z większym działaniem addytywnym z innymi lekami moczopędnymi lub przeciwnadciśnieniowymi.

Należy zachować ostrożność przepisując HCT u pacjentów z niewydolnością wątroby, z niewydolnością nerek (wytworzona hipowolemia wyzwala azotemię), u pacjentów z cukrzycą, u pacjentów z podagrą lub hiperurykemią oraz u pacjentów z zapaleniem trzustki.

Istnieje ryzyko wystąpienia reakcji nadwrażliwości zarówno z astmą oskrzelową w wywiadzie, jak i bez niej, dodatkowo może nasilać toczeń rumieniowaty układowy.

SKUTKI UBOCZNE

Niezbyt częste i związane z dawką działania niepożądane, zwłaszcza działania niepożądane związane ze zwiększeniem ciśnienia tętniczego krwi.

INTERAKCJE FARMAKOLOGICZNE

Działanie przeciwnadciśnieniowe HCT zwiększa się podczas jednoczesnego stosowania baklofenu i innych leków przeciwnadciśnieniowych.

Potęgowanie wzajemnej toksyczności z: inhibitorami ACE (inhibitory konwertazy angiotensyny), β-blokerami (hiperglikemia), karbamazepiną, allopurynolem (alergie).

Wchłanianie HCT zmniejsza cholestyramina i kolestypol.

Hipokaliemia spowodowana przez hydrochlorotiazyd może być nasilona przez jednoczesne stosowanie: kortykosteroidów, ACTH, amfoterycyny B podawanej pozajelitowo, karbenoksolonu i stymulujących środków przeczyszczających.

Istnieje ryzyko hiperkalcemii przy jednoczesnym stosowaniu HCT wraz z solami Ca, hiperurykemii przy stosowaniu cyklosporyny oraz zwiększenia stężenia mocznika w związku ze stosowaniem tetracyklin.

HCT może wpływać na dawkę innych leków: zmniejsza działanie amin presyjnych i zwiększa działanie niedepolaryzujących środków zwiotczających mięśnie.

Z kolei jego własne działanie może być zmniejszone przez indometacynę i zwiększoną biodostępność dzięki środkom antycholinergicznym.

Jeśli pacjent przyjmuje HCT, należy dostosować dawkę leków przeciwcukrzycowych i leków stosowanych w leczeniu podagry.

HCT nasila działania niepożądane: naparstnicy, litu, amantadyny.

Należy zachować ostrożność podczas stosowania HCT wraz z lekami wywołującymi ""Torsades de Pointes"" (uwaga na hipokaliemię).

Jednoczesne stosowanie z metyldopą w pojedynczych przypadkach zwiększa ryzyko wystąpienia niedokrwistości hemolitycznej.

Należy pamiętać, że HCT zmniejsza nerkowe wydalanie środków cytotoksycznych (takich jak cyklofosfamid i metotreksat), a niedociśnienie ortostatyczne nasila się w przypadku spożycia alkoholu, barbituranów, leków narkotycznych lub przeciwdepresyjnych.

Hydrochlorotiazyd nasila fotouczulające działanie: gryzeofulwiny, fenotiazyn, sulfonamidów i sulfonylomoczników, tetracyklin, retinoidów oraz środków w terapii fotodynamicznej

NAZWY MAREK

• Esidrex ®
• Hydrosaluretyl ®