Imipramina (Dawkowanie)

Imipramina jest trójpierścieniowym lekiem przeciwdepresyjnym stosowanym głównie w leczeniu dużych zaburzeń depresyjnych i moczenia nocnego u dzieci. Jej skuteczność i tolerancja są związane z aktywnością metaboliczną cytochromów CYP2D6 i CYP2C19, więc znajomość profilu genetycznego może pomóc w optymalnym dostosowaniu dawki.

Imipramina należy do rodziny trójpierścieniowych leków przeciwdepresyjnych trzeciej generacji, stosowanych w leczeniu dużej depresji i moczenia nocnego u dzieci w wieku powyżej 6 lat. Była również stosowana w leczeniu innych schorzeń, takich jak agorafobia, jadłowstręt psychiczny, zespół nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi, przewlekły ból lub zespół lęku napadowego.

MECHANIZM DZIAŁANIA

Imaprime jest trójpierścieniowym lekiem przeciwdepresyjnym stosowanym w psychiatrii od lat 60. ubiegłego wieku. Mechanizm jego działania nie jest do końca jasny, choć przypuszcza się, że hamuje on wychwyt zwrotny serotoniny/noradrenaliny na zakończeniach nerwowych, zwiększając biodostępność tych neuroprzekaźników w ośrodkowym układzie nerwowym. Uważa się, że sposób działania leku w kontroli moczenia nocnego u dzieci jest niezależny od jego działania przeciwdepresyjnego.

PRZECIWWSKAZANIA

Imipramina jest przeciwwskazana u pacjentów, którzy wcześniej wykazywali nadwrażliwość na ten lek lub na inne dibenzazepiny. Nie należy jej stosować u pacjentów po ostrym zawale mięśnia sercowego oraz u pacjentów z zaburzeniami przewodzenia serca.

Ważne jest, aby pamiętać, że znaczące działania niepożądane mogą wystąpić w połączeniu z innymi lekami, takimi jak inne leki przeciwdepresyjne, opioidy, alkohol lub leki ziołowe, między innymi. Ważne jest, aby skonsultować się z lekarzem w przypadku przyjmowania innych leków lub suplementów.

Imipraminę należy stosować ostrożnie u pacjentów w wieku powyżej 65 lat ze względu na jej działanie antycholinergiczne i uspokajające, zwłaszcza u osób z zaburzeniami funkcji poznawczych, ryzykiem omdleń, demencją lub problemami z układem moczowym. Ponadto zaleca się ścisłe monitorowanie osób z zaburzeniami sercowo-naczyniowymi lub chorobami serca w wywiadzie, chorych na cukrzycę, udar mózgu, jaskrę lub niewydolność nerek.

DZIAŁANIA NIEPOŻĄDANE

Imipramina może powodować działania niepożądane podobne do innych trójpierścieniowych leków przeciwdepresyjnych, z których większość jest łagodna i przemijająca i zwykle ustępuje wraz z kontynuacją leczenia. Najczęstsze działania niepożądane to m.in. przyrost masy ciała, niepokój, zaburzenia snu, dezorientacja, drżenie, niewyraźne widzenie, tachykardia, niedociśnienie, zaparcia lub nadmierna potliwość. Ponadto, choć rzadziej, mogą wystąpić senność, zawroty głowy, bóle głowy, zaburzenia rytmu serca, nudności lub wymioty oraz problemy z oddawaniem moczu.

NAZWY HANDLOWE

  • Tofranil®

Analizowane geny

CYP2C19 CYP2D6

Bibliografia

Dean L. Imipramine Therapy and CYP2D6 and CYP2C19 Genotype. Medical Genetics Summaries. National Center for Biotechnology Information (US). March 23, 2017.

Hicks JK, Swen JJ, Thorn CF, et al. Clinical Pharmacogenetics Implementation Consortium Guideline for CYP2D6 and CYP2C19 Genotypes and Dosing of Tricyclic Antidepressants. Clin Pharmacol Ther, 2013; 93(5):402–8.

Hicks JK, Sangkuhl K, Swen JJ, et al. Clinical pharmacogenetics implementation consortium guideline (CPIC) for CYP2D6 and CYP2C19 genotypes and dosing of tricyclic antidepressants: 2016 update. Clin Pharmacol Ther. 2017 Jul;102(1):37-44.

Nie robiłaś jeszcze testu DNA?

Zrób sobie badanie genetyczne i dowiedz się wszystkiego o sobie.

starter
Test DNA Starter

Pochodzenie, Cechy i Wellness

Kup
starter
Test DNA Advanced

Zdrowie, Pochodzenie, Cechy i Wellness

Kup
Test DNA, którego szukałeś
Kup