Paroksetyna (Dawkowanie)

Paroksetyna to lek z rodziny selektywnych inhibitorów wychwytu zwrotnego serotoniny. Stosowana jest między innymi w leczeniu depresji, zaburzenia obsesyjno-kompulsyjnego, zaburzenia panicznego, zaburzenia lękowego. Zmienność odpowiedzi na paroksetynę obejmuje czynniki fizyczne, psychospołeczne, a także genetyczne, takie jak obecność pewnych wariantów w genie CYP2D6, głównego cytochromu biorącego udział w jej metabolizmie.

Paroksetyna jest lekiem przeciwdepresyjnym z grupy selektywnych inhibitorów wychwytu zwrotnego serotoniny (SSRI) o profilu podobnym do fluoksetyny. W sposób szczególny hamuje wychwyt 5-hydroksytryptaminy przez neurony mózgowe.

PRZECIWWSKAZANIA

Nadwrażliwość na paroksetynę

W skojarzeniu z MAOI (leki przeciwdepresyjne z inhibitorami monoaminooksydazy), należy rozpocząć leczenie 2 tyg. po przerwaniu nieodwracalnego MAOI lub 24 h po przerwaniu odwracalnego MAOI i zachować co najmniej tygodniowy odstęp pomiędzy przerwaniem stosowania paroksetyny a rozpoczęciem stosowania MAOI; skojarzenie z tiorydazyną lub pimozydem.

UWAGI

Należy zachować środki ostrożności u pacjentów z manią w wywiadzie, ciężką niewydolnością nerek, niewydolnością wątroby, cukrzycą (w razie jednoczesnego otrzymywania paroksetyny i pravastatyny należy obowiązkowo przeprowadzić dostosowanie dawki doustnych środków hipoglikemizujących i/albo insuliny), padaczką, drgawkami, jaskrą z zamkniętym kątem lub jej przeciwwskazaniami, chorobami serca, sytuacjami powodującymi hiponatremię, zaburzeniami krwawienia w wywiadzie albo stanami predysponującymi do krwawienia.

Środki ostrożności przy przepisywaniu pacjentom w podeszłym wieku.

Ostrożnie przy jednoczesnym stosowaniu z doustnymi lekami przeciwzakrzepowymi, lekami wpływającymi na czynność płytek krwi i zwiększającymi ryzyko krwawienia. W połączeniu z lekami serotoninergicznymi i (lub) neuroleptycznymi ryzyko wystąpienia NMS (neuroleptic malignant syndrome).

U dzieci i młodzieży nie należy stosować; w przypadku konieczności przepisania paroksetyny należy uważać, ponieważ zwiększa ona ryzyko zachowań samobójczych i wrogości. Nie ma badań klinicznych u dzieci w wieku poniżej 7 lat. Należy zachować ostrożność w przepisywanych dawkach, ponieważ w pierwszych tygodniach może pojawić się senność / pobudzenie psychotropowe, zaleca się ocenę ryzyka / korzyści.

Istnieje ryzyko samobójstwa, dlatego ścisłe monitorowanie pacjenta jest obowiązkowe do czasu stwierdzenia poprawy nastroju pacjenta. Jeszcze większe środki ostrożności u pacjentów z zachowaniami lub myślami samobójczymi w wywiadzie lub u tych, którzy przed rozpoczęciem leczenia wykazują znacznego stopnia ideacje samobójcze. Nagłe przerwanie leczenia może spowodować objawy odstawienia, powinno odbywać się stopniowo przez kilka tygodni lub miesięcy.

SKUTKI UBOCZNE

Zwiększone stężenie cholesterolu, zmniejszony apetyt, senność, bezsenność, pobudzenie, agresja, nieprawidłowe sny, zmniejszona koncentracja, zawroty głowy, drżenie, ból głowy, zmieniona koncentracja, niewyraźne widzenie, ziewanie; nudności, zaparcia, biegunka, wymioty, suchość w ustach; pocenie się, zaburzenia czynności seksualnych; astenia, zwiększenie masy ciała.

Krótkotrwałe badania kliniczne u dzieci i młodzieży wykazały wzrost zachowań samobójczych, zachowań autodestrukcyjnych i zwiększenie wrogości.

INTERAKCJE FARMAKOLOGICZNE:

Paroksetyna nasila swoją toksyczność (zespół serotoninowy), jeśli jest podawana łącznie z: lekami przeciwdepresyjnymi MAOI, L-tryptofanem, tryptanami, tramadolem, linezolidem, chlorkiem metylotioniny, lekami przeciwdepresyjnymi SSRI, litem, petydyną, Hypericum perforatum.

Stężenie paroksetyny w osoczu jest zmniejszane przez fosamprenawir/rytonawir.

Paroksetyna zwiększa stężenie w osoczu: procyklidyny, klomipraminy, nortryptyliny, desipraminy, perfenazyny, tiorydazyny, risperidonu, atomoksetyny, propafenonu, flekainidu, metoprololu.

Paroksetyna może zwiększać ryzyko krwawienia, jeśli jest podawana z: doustnymi lekami przeciwzakrzepowymi, NLPZ/ASA i innymi lekami przeciwpłytkowymi.

Paroksetyna zmniejsza skuteczność tamoksyfenu. Należy unikać podawania paroksetyny, jeśli to tylko możliwe, podczas leczenia profilaktycznego raka piersi tamoksyfenem.

Ostrożnie, jeśli pacjent przyjmuje paroksetynę z: fentanylem w znieczuleniu ogólnym lub w leczeniu bólu przewlekłego.

Jednoczesne stosowanie paroksetyny i pravastatyny może powodować zwiększenie stężenia glukozy we krwi.

Należy unikać spożywania alkoholu podczas leczenia paroksetyną.

NAZWY MAREK

  • Arapaxel ®
  • Casbol ®
  • Daparox ®
  • Frosinor ®
  • Motivan ®
  • Seroxat ®
  • Xetin ®

Analizowane geny

CYP2D6

Bibliografia

Bousman CA, Stevenson JM, Ramsey LB, et al. Clinical Pharmacogenetics Implementation Consortium (CPIC) Guideline for CYP2D6, CYP2C19, CYP2B6, SLC6A4, and HTR2A Genotypes and Serotonin Reuptake Inhibitor Antidepressants. Clin Pharmacol Ther. 2023 Jul; 114 (1): 51-68.

Hole K, Haslemo T, Molden E. Wpływ genotypu CYP2D6 na stężenie paroksetyny w surowicy. Ther Drug Monit. 2023 Oct 1; 45 (5): 683-688.

Li XL, Huang SQ, Xiao T, et al. Farmakokinetyka preparatów paroksetyny o natychmiastowym i przedłużonym uwalnianiu: Populacyjne podejście farmakokinetyczne do prowadzenia spersonalizowanej terapii paroksetyną u chińskich pacjentów z psychozą. Front Pharmacol. 2022 Sep 12; 13: 966622.

Nie robiłaś jeszcze testu DNA?

Zrób sobie badanie genetyczne i dowiedz się wszystkiego o sobie.

starter
Test DNA Starter

Pochodzenie, Cechy i Wellness

Kup
starter
Test DNA Advanced

Zdrowie, Pochodzenie, Cechy i Wellness

Kup
Test DNA, którego szukałeś
Kup