Poziom długołańcuchowych kwasów tłuszczowych omega

Kwasy tłuszczowe omega-3 i omega-6 to główne długołańcuchowe wielonienasycone kwasy tłuszczowe. Nie mogą być syntetyzowane w naszym organizmie i pełnią wiele funkcji, choć najbardziej rozpoznawalnym jest ich udział w procesach układu odpornościowego, gdzie jeden ma aktywność prozapalną, a drugi przeciwzapalną.

Długołańcuchowe wielonienasycone kwasy tłuszczowe to kwasy tłuszczowe zawierające na ogół 20 lub więcej węgli i dwa lub więcej wiązań podwójnych, które dzielą się na dwie grupy: omega-3 i omega-6 w zależności od tego, gdzie w cząsteczce znajduje się pierwsze wiązanie podwójne.

Obecnie trzy najbardziej istotne klinicznie wielonienasycone kwasy tłuszczowe (PUFA) omega-3 to kwas α-linolenowy (ALA), kwas eikozapentaenowy (EPA) i kwas dokozaheksaenowy (DHA).

Ludzie nie posiadają enzymów niezbędnych do syntezy kwasów tłuszczowych omega-3, więc są one uważane za niezbędne kwasy tłuszczowe, ponieważ muszą być pozyskiwane z diety.

Kwas alfa-linolenowy (ALA) jest powszechnie występującym kwasem omega-3, znajdującym się między innymi w nasionach i orzechach, który może być przekształcony w organizmie zarówno w kwas dokozaheksaenowy (DHA), jak i kwas eikozapentaenowy (EPA).

Kwasy tłuszczowe omega-3 odpowiadają za liczne funkcje komórkowe, takie jak sygnalizacja, płynność błon komórkowych i utrzymanie struktury. Regulują również układ nerwowy, ciśnienie krwi, krzepliwość krwi, tolerancję glukozy i procesy zapalne, dlatego mogą być przydatne we wszystkich stanach zapalnych.

Fakt, że kwasy tłuszczowe omega-3 mają działanie przeciwzapalne, przeciwstawia się funkcjonalności kwasów tłuszczowych omega-6, które mają działanie prozapalne.

Współczesna dieta zachodnia uległa drastycznej zmianie pod względem zawartości odżywczej tłuszczów w następstwie zaleceń dotyczących zastępowania pokarmów bogatych w nasycone kwasy tłuszczowe pokarmami bogatymi w wielonienasycone kwasy tłuszczowe w celu zmniejszenia stężenia cholesterolu całkowitego w surowicy krwi i lipoprotein LDL, a tym samym ryzyka chorób sercowo-naczyniowych. Współczesna dieta jest jednak bogatsza w kwasy tłuszczowe pochodzące z olejów sojowych, kukurydzianych i rzepakowych, a także margaryn i skrótów, które są bogate w omega-6, a ubogie w omega-3. Zwiększone spożycie omega-6 z kolei powoduje większe zahamowanie produkcji omega-3 syntetyzowanych przez nasz organizm, co jeśli nie zostanie zrekompensowane spożyciem omega-3, może mieć wpływ na nasze zdrowie.