Predyspozycja do celiakii

Celiakia jest zaburzeniem autoimmunologicznym, które może wystąpić u osób predysponowanych genetycznie, u których spożycie białek glutenowych obecnych w pszenicy, jęczmieniu i życie lub pochodnych, powoduje uszkodzenie kosmków jelita cienkiego.

Szacuje się, że na celiakię choruje 1% populacji ogólnej. W Europie częstość występowania waha się od 2% w Finlandii do 0,3% w Niemczech. Wszystkie badania epidemiologiczne wskazują, że celiakia występuje częściej u kobiet niż u mężczyzn, odpowiednio w stosunku 2:1.

Celiakia może być zdiagnozowana w każdym wieku. U dzieci dominują takie objawy jak biegunka i zespół złego wchłaniania. U dorosłych 75% przypadków rozpoznaje się u kobiet, ze szczytem zachorowań w trzeciej dekadzie życia i nietypowymi objawami, reprezentowanymi przez niedokrwistość z niedoboru żelaza i przedłużające się niespecyficzne dolegliwości.

Celiakia jest spowodowana nieprawidłową reakcją na gluten. Gluten jest częściowo trawiony w jelicie, a wytworzone peptydy, takie jak gliadyna, mogą wywołać reakcję zapalną u osób podatnych. Odpowiedź immunologiczna nieprawidłowo wywołana przez gluten powoduje patologiczne zmiany w nabłonku jelitowym, zmieniając strukturę kosmków jelitowych i ich główną funkcję, jaką jest wchłanianie składników odżywczych.