Ziekte van Graves

Het is de meest voorkomende orgaanspecifieke auto-immuunziekte die de overproductie van schildklierhormonen (hyperthyreoïdie) veroorzaakt. Deze hormonen vervullen metabolische functies in het hele lichaam, dus hun verstoring kan de algehele gezondheid aanzienlijk beïnvloeden. Geschat wordt dat de ziekte van Graves 2%-3% van de algemene bevolking treft.

De ziekte van Graves treft vrouwen vaker dan mannen. De aandoening ontwikkelt zich meestal op middelbare leeftijd, met een piekincidentie tussen 40 en 60 jaar, maar kan ook kinderen, adolescenten en ouderen treffen. Naast familiegeschiedenis zijn de volgende factoren beschreven die het risico kunnen verhogen:

• Het hebben van andere auto-immuunziekten.
• Lichamelijke of emotionele stress.
• Zwangerschap of bevalling.
• Roken. Bovendien hebben rokers met de ziekte van Graves ook een hoger risico op het ontwikkelen van de oogziekte van Graves.

Het begin van symptomen die verband houden met de ziekte van Graves is meestal geleidelijk en het duurt meestal enkele weken of maanden om zich te ontwikkelen. De volgende symptomen worden het vaakst geassocieerd met deze aandoening:

• Angst en prikkelbaarheid.
• Een lichte tremor in de handen of vingers.
• Gevoeligheid voor warmte en toegenomen zweten, of warme, vochtige huid.
• Gewichtsverlies, ondanks normale eetgewoonten.
• Vergroting van de schildklier (struma).
• Veranderingen in de menstruatiecyclus.
• Erectiestoornissen of verminderd libido.
• Frequentere stoelgang.
• Oftalmopathie van Graves. Ontsteking van de weefsels rond het oog die ervoor kan zorgen dat het uit zijn oogkas steekt.
• Vermoeidheid.
• Dermopathie van Graves, pretibiaal of myxoedeem. Verdikking van de roodachtig uitziende huid aan de voorkant van de scheenbenen en zelden aan de voeten.
• Hartkloppingen.
• Slaapstoornissen.

De ziekte van Graves kan slechts in beperkte mate worden voorkomen, aangezien deze aandoening een oorsprong heeft waar we geen invloed op kunnen uitoefenen. Enkele van deze aanbevelingen zijn het vermijden of verminderen van stressvolle situaties zoveel mogelijk, stoppen met roken, het beperken van alcoholgebruik en het volgen van een uitgebalanceerd dieet en regelmatig sporten.