Multiple sclerose

Het is een degeneratieve ziekte van het centrale zenuwstelsel veroorzaakt door de auto-immuun vernietiging van de beschermende myelineschede van zenuwvezels. In milde gevallen kunnen lange periodes van remissie optreden, terwijl ernstige gevallen zeer beperkend kunnen zijn als gevolg van permanente zenuwschade. De geschatte wereldwijde incidentie is 2,1 gevallen per 100.000 mensen per jaar.

Het is onduidelijk wat het immuunsysteem ertoe aanzet de myelineschede aan te vallen; studies suggereren echter dat naast de genetische component verschillende externe factoren kunnen bijdragen aan het ontstaan van de ziekte.

• Leeftijd: het begin komt het meest voor tussen de 20 en 40 jaar, hoewel het op elke leeftijd kan voorkomen.
• Geslacht: vrouwen hebben 2-3 keer meer kans op het ontwikkelen van recidiverende-remitterende multiple sclerose.
• Virale infecties: onder hen wordt het Epstein-Barr-virus geassocieerd met een hoger risico op multiple sclerose.
• Ras: mensen van Noord-Europese afkomst lopen een groter risico in vergelijking met mensen van Aziatische, Afrikaanse of Indiaanse afkomst.
• Klimaat: het komt vaker voor in landen met een gematigd klimaat zoals Europa, Canada, het noorden van de Verenigde Staten of het zuidoosten van Australië.
• Vitamine D: lagere niveaus van vitamine D en blootstelling aan de zon worden geassocieerd met een hoger risico.
• Andere auto-immuunziekten: schildklieraandoeningen, pernicieuze anemie, psoriasis, type 1 diabetes of inflammatoire darmaandoeningen verhogen het risico.
• Roken: rokers hebben een verhoogd risico op recidiverende-remitterende multiple sclerose.
• Obesitas bij kinderen: individuen die tijdens de adolescentie zwaarlijvig waren, hebben een verhoogd risico.

Multiple sclerose (MS) kan een breed scala aan symptomen veroorzaken en elk deel van het lichaam aantasten. Elke persoon wordt anders getroffen, afhankelijk van de locatie van de aangetaste zenuwvezels. De symptomen zijn onvoorspelbaar; soms ontwikkelen en verergeren ze gestaag, terwijl ze op andere momenten verschijnen en verdwijnen. Perioden waarin de symptomen verergeren worden terugvallen genoemd, terwijl perioden waarin ze verbeteren of verdwijnen remissies worden genoemd.

De meeste mensen met MS ervaren slechts enkele van deze symptomen, die het meest voorkomen:

• Vermoeidheid, gevoelloosheid, tintelingen, pijn.
• Spierkrampen, stijfheid en zwakte.
• Tremoren, gebrek aan coördinatie of onstabiele gang, mobiliteitsproblemen.
• Moeite met spreken en slikken.
• Problemen met denken, leren en plannen.
• Depressie en angst.
• Problemen met zicht, seks, urinewegen en darmen.

Er zijn geen effectieve preventieve maatregelen omdat de oorzaken die de auto-immuunaanval tegen het centrale zenuwstelsel veroorzaken, onbekend zijn. Zoals bij bijna alle ziekten zijn er echter bepaalde aanbevelingen die nuttig kunnen zijn, voornamelijk in verband met een gezonde levensstijl. Stoppen met roken, een gezond dieet volgen met weinig verzadigde vetten, een laag stressniveau handhaven en regelmatig bewegen. Bovendien wordt zonnebaden aanbevolen, evenals suppletie van vitamine D indien nodig.