Sensorineuraal gehoorverlies

Perceptief gehoorverlies is slechthorendheid door schade aan het binnenoor of de gehoorzenuw die geluid naar de hersenen leidt. Voor mensen met deze aandoening is het moeilijk om te bepalen waar het geluid vandaan komt, het kan één of beide oren treffen en de ernst kan variëren. Het is een relatief veel voorkomende aandoening die tot 5% van de wereldbevolking kan treffen.

Sensorineuraal gehoorverlies kan zijn oorsprong vinden in het binnenoor of in de gehoorzenuw. De belangrijkste oorzaak is beschadiging van de haarcellen in het slakkenhuis, wat leidt tot een verminderde waarneming van de intensiteit en de kwaliteit van het geluid. De oorsprong van deze verslechtering is niet helemaal duidelijk, hoewel er risicofactoren zijn geïdentificeerd, zoals de volgende:

• Leeftijd: veroudering is de belangrijkste factor.
• Abnormale ontwikkeling van het oor tijdens de zwangerschap.
• Trauma.
• Blootstelling aan hard geluid.
• Ziekten in het verleden zoals meningitis.
• Gebruik van ototoxische geneesmiddelen, zoals antimalariamiddelen, acetylsalicylzuur, sommige diuretica of bètablokkers.

Het meest voor de hand liggende symptoom van perceptief gehoorverlies is gehoorverlies, waardoor de getroffen persoon moeite kan hebben met het verstaan van spraak, waardoor het moeilijk is om een gesprek te volgen. Als het gehoorverlies slechts aan één oor optreedt, kan het bovendien problemen veroorzaken bij het lokaliseren waar geluiden vandaan komen of bij het horen van achtergrondlawaai.

Andere symptomen die vaak voorkomen zijn duizeligheid, duizeligheid en evenwichtsverlies. Daarnaast kan ook tinnitus optreden, een waarneming van lawaai zonder externe bron.

Er zijn geen effectieve maatregelen om de ontwikkeling van perceptief gehoorverlies te voorkomen, hoewel er wel acties kunnen worden ondernomen, zoals het vermijden van blootstelling aan hoge geluidsniveaus en het beschermen van het oor als blootstelling onvermijdelijk is. Daarnaast is het ook raadzaam om het oor goed af te drogen na het baden en het gebruik van wattenstaafjes te vermijden om het risico op infectie te minimaliseren.