Hemofilie A

Hemofilie A wordt veroorzaakt door mutaties in het F8-gen dat codeert voor stollingsfactor VIII (FVIII), ook wel anti-hemofiele factor genoemd. De aanwezigheid van varianten in het F8-gen leidt tot lage concentraties FVIII in het bloed, wat leidt tot een verminderd vermogen van het bloed om te stollen en een verhoogd risico op zowel door letsel veroorzaakte als spontane bloedingen en gewrichtsschade.

Omdat het een X-gebonden ziekte is, zijn vrouwen meestal dragers van de ziekte, terwijl mannen meer kans hebben om de ziekte tot uiting te brengen en eraan te lijden omdat zij slechts één X-chromosoom hebben. In getroffen families erven mannen die de ziekte ontwikkelen een kopie van het gemuteerde F8-gen van hun dragermoeders. Wil een vrouw hemofilie hebben, dan moeten beide X-chromosomen aangetast zijn.

De prevalentie van hemofilie A wordt geschat op ongeveer 1 op 6.000 mannen.

De symptomen van hemofilie A en B zijn vergelijkbaar en omvatten een verhoogde kans op bloedingen na verwonding of zelfs spontaan. Bloedingen kunnen ook optreden in de gewrichten en schade veroorzaken aan het gewrichtsweefsel, wat hemofiele artropathie wordt genoemd. Het risico van artropathie neemt toe met de leeftijd en dezelfde gewrichten worden vaak herhaaldelijk aangetast.

Hemofilie A verhoogt de aanleg voor hart- en vaatziekten en kan gevolgen hebben voor de hersenfunctie, door mogelijke hersenbloedingen.

De ernst van de symptomen hangt af van de resterende FVIII-niveaus en er worden drie typen onderscheiden:

• Ernstig: stollingsfactor VIII-spiegel is minder dan 1 internationale eenheid [IE]/dL (<1% van normaal). Het komt voor in de eerste levensjaren als gevolg van spontane bloedingen of na kleine verwondingen.
• Matig: stollingsfactor VIII-spiegel is 1-5 IE/dL (1-5% van normaal). Het wordt meestal ontdekt in de kindertijd bij kleine verwondingen.
• Milde hemofilie: stollingsfactor VIII-spiegel is 5-40 IE/dL (5-40% van normaal). Het wordt meestal vóór of na een operatie ontdekt.

50-60% van de patiënten met hemofilie heeft milde of matige hemofilie.

De meest gebruikelijke profylactische behandeling voor patiënten met ernstige hemofilie is regelmatige vervangingstherapie met CFK's (stollingsfactorconcentraten), die helpt de gezondheid van de gewrichten in stand te houden en de frequentie van bloedingen te verminderen.

De laatste jaren zijn nieuwe strategieën ontwikkeld, zoals monoklonale antilichaamtherapie gericht op het herstel van de stollingsfactor VIII-functie en gentherapie. Emicizumab (Hemlibra®) is een geneesmiddel met monoklonale antilichamen dat zowel door de FDA (US Food and Drug Administration) als door het EMA (European Medicines Agency) is goedgekeurd voor de behandeling van hemofilie A. Het geneesmiddel vermindert het risico op bloedingen bij kinderen en volwassenen aanzienlijk en verbetert de levenskwaliteit van hemofiliepatiënten.

Tegenwoordig is de levensverwachting van hemofiliepatiënten hoog dankzij de opmerkelijke vooruitgang in de genetica en de geneeskunde. Met de juiste behandeling kunnen patiënten een vrijwel normaal leven leiden.