Multiple endocriene neoplasie 2B
Endocriene neoplasie type 2 (MEN2) is een erfelijke aandoening die het endocriene systeem aantast, waaronder de schildklier, de bijschildklier en de bijnieren. Het overervingstype is autosomaal dominant. MEN2 is verdeeld in twee subtypes: MEN2A en MEN2B. De prevalentie is 13-24 en 1-2 per miljoen personen bij respectievelijk MEN2A en MEN2B. MEN2B is de agressievere vorm van de ziekte, waardoor patiënten met dit subtype een slechtere prognose hebben dan die met MEN2A.
Symptomen
MEN2A: Dit subtype komt voor bij 90% van de MEN2-patiënten. Het wordt geassocieerd met medullair schildkliercarcinoom (MTC), feochromocytoom (bijniertumor), primaire hyperparathyreoïdie, MEN2A geassocieerd met lichenoïde cutane amyloïdose, MEN2A geassocieerd met de ziekte van Hirschsprung en familiaire MTC.
MEN2B: Het begin van de symptomen treedt vaak op zeer jonge leeftijd op. Subtype 2B is ook geassocieerd met CMT en feochromocytoom zoals subtype 2A, maar vertoont geen hyperparathyreoïdie en kan ook ganglioneuromatose van de luchtwegen, musculoskeletale en oftalmologische afwijkingen ontwikkelen. Zo zijn de eerste verschijnselen bij dit subtype meestal chronische constipatie, abdominale zwelling, diarree of megacolon bij de geboorte. Patiënten vertonen ook ontwikkelingsstoornissen zoals mucosale neuromen van de lippen en tong, lipknobbels en een marfanoïde habitus (met skeletafwijkingen en gewrichtsslapte).
Veel voorkomende symptomen bij medullair schildkliercarcinoom zijn ademhalings- en slikproblemen, heesheid, stemveranderingen en vergrote lymfeklieren in de hals. Klinische kenmerken van feochromocytoom zijn hoge bloeddruk, hoofdpijn, beven, hartkloppingen, overmatig zweten, angst en nervositeit. Bij hyperparathyreoïdie komen vermoeidheid, zwakte, gewrichts- en spierpijn, nierstenen, misselijkheid en braken, constipatie en buikpijn vaak voor.
Beheer van de ziekte
De behandeling van MEN2 hangt af van het subtype en de individuele symptomen. Thyroïdectomie (chirurgische verwijdering van de schildklier) is een van de belangrijkste behandelingen voor MEN2. Verwijdering van de klieren die met deze aandoeningen gepaard gaan wordt ook aanbevolen voor de behandeling van CMT en feochromocytoom. Twee tyrosinekinaseremmers, vandetanib en cabozantinib, zijn goedgekeurd door de Amerikaanse Food and Drug Administration (FDA) en het Europees Geneesmiddelenbureau (EMA) voor de behandeling van patiënten met gevorderde progressieve TNBC.
Geanalyseerde genen
Bibliografie
Carlson, K. M., Bracamontes, J., Jackson, C. E., et al . Parent-of-origin effects in multiple endocrine neoplasia type 2B. American journal of human genetics. 1994 Dec;55(6):1076-82.
Carlson, K. M., Dou, S., Chi, D., et al . Single missense mutation in the tyrosine kinase catalytic domain of the RET proto-oncogene is associated with multiple endocrine neoplasia type 2B. Proceedings of the National Academy of Sciences of the United States of America. 1994 Feb 15;91(4):1579-83.
Eng C. Multiple Endocrine Neoplasia Type 2. GeneReviews®. University of Washington, Seattle; 1993-2023.
Eng, C., Mulligan, L. M., Smith, D. P., et al . Mutation of the RET proto-oncogene in sporadic medullary thyroid carcinoma. Genes, chromosomes & cancer. 1995 Mar;12(3):209-12.
Eng, C., Smith, D. P., Mulligan, L. M., et al . A novel point mutation in the tyrosine kinase domain of the RET proto-oncogene in sporadic medullary thyroid carcinoma and in a family with FMTC. Oncogene. 1995 Feb 2;10(3):509-13.
Mathiesen, J. S., Effraimidis, G., Rossing, M., et al . Multiple endocrine neoplasia type 2: A review. Seminars in cancer biology. 2022 Feb;79:163-179.
Puñales, M. K., Graf, H., Gross, J. L., et al . RET codon 634 mutations in multiple endocrine neoplasia type 2: variable clinical features and clinical outcome. The Journal of clinical endocrinology and metabolism. 2003 Jun;88(6):2644-9.
