Neuronale Ceroïde-Lipofuscinosen type 7 (geassocieerd met MFSD8)
Neuronale ceroïde lipofuscinosen (NCL's) of de ziekte van Batten zijn een groep erfelijke, neurodegeneratieve, gladde opslagstoornissen die worden gekenmerkt door progressieve intellectuele en motorische stoornissen, toevallen en vroegtijdige dood. Visueel verlies is een kenmerk van de meeste vormen.
De klinische fenotypen worden traditioneel gekarakteriseerd naar leeftijd van ontstaan en volgorde van ontstaan van de klinische kenmerken bij infantiele, laat-infantiele, juveniele en volwassen epilepsie.
Pathogene varianten in dertien genen (PPT1, TPP1, CLN3, CLN5, CLN6, MFSD8, CLN8, CTSD, DNAJC5, CTSF, ATP13A2, GRN, KCTD7) kunnen NCL veroorzaken. De diagnose van NCL is gebaseerd op enzymactiviteitstests en moleculaire genetische tests. In ongebruikelijke gevallen is de diagnose gebaseerd op elektronenmicroscopie van weefsel met biopsie. De diagnostische teststrategie hangt af van de leeftijd van het begin.
De incidentie van NCL's is het hoogst in Noord-Europa en de VS met 1 geval per 12.500 inwoners.
Symptomen
Bij neuronale ceroïde lipofuscinose type 7 kunnen de symptomen al op jonge leeftijd optreden, tussen 2 en 7 jaar. Aangetaste kinderen vertonen ernstige neurologische symptomen, zoals progressieve neurologische ontwikkelingsstoornissen en microcefalie, visuele stoornissen, ataxie, spraakstoornissen en frequente toevallen.
Aangetaste kinderen hebben ernstige neurologische symptomen, zoals progressieve neurologische ontwikkelingsstoornissen en microcefalie, visuele stoornissen, ataxie, spraakstoornissen en frequente toevallen.
De patronen van lipofuscine acómules die microscopisch het vaakst worden waargenomen bij neuronale ceroïde lipofuscinose type 7 bestaan uit gemengde combinaties van granulaire, curvilineaire, dactyl en rechte profielen.
De patronen van lipofuscine acómules die microscopisch het vaakst worden waargenomen bij neuronale ceroïde lipofuscinose type 7 bestaan uit gemengde combinaties van granulaire, curvilineaire, dactyl en rechte profielen.
Beheer van de ziekte
De beschikbare behandelingen richten zich op het verlichten van de symptomen. Anticonvulsiva worden gebruikt om aanvallen te voorkomen of te behandelen. Geassocieerde psychiatrische en motorische stoornissen kunnen ook onder controle worden gehouden.
De laatste jaren is er aanzienlijke vooruitgang geboekt in de richting van mogelijke behandelingen voor NCL's, zoals gentherapie en enzymvervangingstherapie. Ondanks deze inspanningen werd in 2017 slechts één NCL2-specifiek geneesmiddel, Cerliponase alfa (Brineura; Biomarin Pharmaceutical, VS), goedgekeurd.
Geanalyseerde genen
Bibliografie
Canafoglia L, Gilioli I, Invernizzi F, et al. Electroclinical spectrum of the neuronal ceroid lipofuscinoses associated with CLN6 mutations. Neurology. 2015 Jul 28;85(4):316-24.
Gao H, Boustany RM, Espinola JA, et al. Mutations in a novel CLN6-encoded transmembrane protein cause variant neuronal ceroid lipofuscinosis in man and mouse. Am J Hum Genet. 2002 Feb;70(2):324-35.
Mole SE, Anderson G, Band HA, et al. Clinical challenges and future therapeutic approaches for neuronal ceroid lipofuscinosis. Lancet Neurol. 2019 Jan;18(1):107-116.
Clinical challenges and future therapeutic approaches for neuronal ceroid lipofuscinosis.
Rus CM, Weissensteiner T, Pereira C, et al. Clinical and genetic characterization of a cohort of 97 CLN6 patients tested at a single center. Orphanet J Rare Dis. 2022 May 3;17(1):179.
Clinical and genetic characterization of a cohort of 97 CLN6 patients tested at a single center.
Trivisano M, Ferretti A, Calabrese C, et al. Neurophysiological Findings in Neuronal Ceroid Lipofuscinoses. Front Neurol. 2022 Feb 25;13:845877.
Neuronal Ceroid Lipofuscinoses.
Tuermer A, Mausbach S, Kaade E, et al. CLN6 deficiency causes selective changes in the lysosomal protein composition. Proteomics. 2021 Oct;21(19):e2100043.
