Olanzapine (Bijwerkingen)

Olanzapine behoort tot een klasse van geneesmiddelen die atypische antipsychotica worden genoemd, die structureel vergelijkbaar zijn met clozapine en hetzelfde werkingsmechanisme hebben. Olanzapine bindt aan alfa-1-, dopaminerge, histamische H1-, muscarine- en serotoninerge (type 5-HT2) receptoren. In vergelijking met de typische antipsychotica heeft olanzapine minder cardiovasculaire effecten en induceert het minder hyperprolactinemie en extrapyramidale reacties. Klinisch gezien is olanzapine effectief bij de behandeling van de symptomen van schizofrenie en wordt het ook gebruikt bij de behandeling van acute manie bij bipolaire stoornis, en bij de vermindering van agitatie en andere psychotische symptomen bij dementie.

Olanzapine is een atypisch neurolepticum met effecten die vergelijkbaar zijn met die van andere neuroleptica en wordt gebruikt voor de behandeling van zowel negatieve als positieve symptomen van schizofrenie, en is ook effectief bij aanhoudende positieve symptomen. Het werkt door de activiteit van bepaalde natuurlijke stoffen in de hersenen te veranderen.

Wichtstoename is een van de belangrijkste bijwerkingen van de behandeling met antipsychotica. Het heeft een negatieve invloed op de gezondheid (geassocieerd met diabetes, hartziekten en andere ernstige aandoeningen) en het persoonlijk welzijn van de patiënt met een verminderde bevrediging van de behandeling en het mogelijke risico van terugkeer van de ziekte. Het belang van dit probleem werd aangetoond door Fontaine e.a. die vaststelden dat clozapine, ondanks het voorkomen van zelfmoord bij 492 van de 100.000 schizofrene patiënten die over een periode van 10 jaar werden behandeld, ook verantwoordelijk kon worden geacht voor 416 sterfgevallen als gevolg van de door antipsychotica veroorzaakte gewichtstoename.

Van de atypische neuroleptica zijn olanzapine en clozapine in verband gebracht met een grotere gewichtstoename, met een gemiddelde toename van 5 kg bij kortdurende behandeling en 6,7 kg bij langdurige behandeling.

Genetische factoren worden geacht een belangrijke rol te spelen in iemands reactie op antipsychotica, zowel in de voordelen van de behandeling als in de gevoeligheid voor bijwerkingen. De variaties in de gensequentie, polymorfisme genaamd, zouden van invloed kunnen zijn op de eigenschappen van de gecodeerde eiwitten en de resultaten in de individuele reactie op de drugs.

Als u alle stoffen wilt kennen die wij in onze DNA-test analyseren, raadpleeg dan de rubriek farmacologische verenigbaarheid of farmacogenetica section.