Valproïnezuur (bijwerkingen)

Valproïnezuur (VPA), ook bekend als natriumvalproaat, magnesiumvalproaat of gewoon valproaat, is een anti-epilepticum en stemmingsstabiliserend geneesmiddel dat wordt gebruikt bij de behandeling van aandoeningen zoals epilepsie en bipolaire stoornis. VPA verhoogt het GABA-niveau in de hersenen, verlaagt het niveau van prikkelende aminozuren en wijzigt de kaliumgeleiding.

Als je alle stoffen wilt weten die we in onze DNA-test analyseren, raadpleeg dan het gedeelte over farmacologische of farmacogenetische compatibiliteit.

CONTRA-INDICATIES

Overgevoeligheid voor natriumvalproaat.

Acute hepatitis, chronische hepatitis, persoonlijke of familieanamnese van ernstige hepatitis, leverporfyrie, eerdere of huidige leverziekte en/of ernstige lever- of pancreasfunctiestoornissen, stoornissen van het vertakte aminozuurmetabolisme of de ureumcyclus, bekende mitochondriale aandoeningen veroorzaakt door mutaties in het nucleaire gen dat codeert voor het mitochondriale polymerase gamma enzym, zoals het Alpers-Huttenlochersyndroom. Het is gecontra-indiceerd bij kinderen jonger dan 2 jaar bij wie vermoed wordt dat ze een gamma polymerase gerelateerde aandoening hebben.

VOORZORGSMAATREGELEN

Nierinsufficiëntie. Bij systemische lupus erythematosus het voordeel/risico beoordelen. Ernstige leverinsufficiëntie is gerapporteerd, maximaal risico bij zuigelingen en kinderen jonger dan 3 jaar met hersenbeschadiging, mentale retardatie of metabole of degeneratieve genetische aandoening: de leverfunctie voor aanvang van de behandeling beoordelen en periodiek controleren gedurende de eerste 6 maanden van de behandeling.

Bij kinderen jonger dan 3 jaar wordt monotherapie aanbevolen en gelijktijdig gebruik met salicylaten moet worden vermeden vanwege het risico op levertoxiciteit. Stop in geval van pancreatitis. Voer hematologisch onderzoek uit voor het starten van de behandeling, voor een operatie en in geval van spontane hematomen of bloedingen.

Drink geen alcohol. Als ureumcyclus-enzymdeficiëntie wordt vermoed, voer dan metabole tests uit.

Mogelijke gewichtstoename bij aanvang van de behandeling. Verandering van behandeling of geleidelijke stopzetting.

Niet toedienen aan meisjes, adolescente vrouwen, vrouwen in de vruchtbare leeftijd en zwangere vrouwen tenzij alternatieve behandelingen niet effectief zijn of niet worden verdragen, het teratogeen potentieel en het risico op het ontwikkelen van ontwikkelingsstoornissen bij kinderen in utero hoog zijn. Vrouwen in de vruchtbare leeftijd moeten een effectieve anticonceptiemethode gebruiken en de risico's van zwangerschap moeten aan hen worden uitgelegd. Als zwangerschap optreedt, moeten de voordelen en risico's van voortzetting van de behandeling worden beoordeeld en moeten andere therapeutische alternatieven worden overwogen.

Controleer op tekenen van suïcidale gedachten en gedrag.

Bij patiënten met vermoede of bestaande mitochondriale aandoeningen (kan klinische symptomen van deze onderliggende mitochondriale ziekten, veroorzaakt door mutaties in mitochondriaal DNA en in het nucleaire gen dat codeert voor gamma polymerase, uitlokken of verergeren) dient getest te worden op gamma polymerase mutaties in overeenstemming met de huidige klinische praktijk voor de diagnostische evaluatie van dergelijke aandoeningen.

BIJWERKINGEN

Anemie, trombocytopenie, gewichtstoename, tremor, extrapyramidale stoornissen, verbijstering, slaperigheid, convulsies, geheugenstoornissen, hoofdpijn, nystagmus, duizeligheid na injectie, doofheid, misselijkheid, buikpijn, diarree, overgevoeligheid, alopecia (voorbijgaand, dosisgerelateerd), hyponatriëmie, hemorragie, leverschade, dysmenorroe, verwardheid, agressie, agitatie en aandachtsstoornissen.

INTERACTIES MET GENEESMIDDELEN

VPA versterkt het effect van neuroleptica, MAO-remmers, antidepressiva en benzodiazepinen.

Inname van VPA verhoogt de plasmaconcentraties van fenobarbital, vrije fenytoïne, primidon, carbamazepine, lamotrigine, zidovudine, nimodipine en ethosuximide.

Serumvalproïnezuurconcentraties worden verlaagd door: fenytoïne, fenobarbital, carbamazepine en carbapenems.

Serumvalproïnezuurconcentraties worden verhoogd door: felbamaat, cimetidine, fluoxetine en erytromycine.

VPA vermindert de klaring van felbamaat. Risico op bloedingen indien voorgeschreven met anticoagulantia en ASA.

Risico op aanvallen met mefloquine.

Levertoxiciteit verergerd door alcohol.

Dosis aanpassen indien gelijktijdig voorgeschreven met rifampicine.

Risico op encefalopathie en/of hyperammonaemie bij gelijktijdig gebruik met topiramaat.

VPA verhoogt de blootstelling aan propofol, dus het wordt aanbevolen om de propofol dosis te verlagen tijdens valproïcotherapie.

VPA kan vals-positieve ketonlichaampjesuitscheidingstests veroorzaken.

HANDELSNAMEN

• Depakine®
• Valproïnezuur