Gezichtsveroudering

Huidveroudering wordt beïnvloed door intrinsieke en extrinsieke factoren, zoals blootstelling aan de zon. Dit leidt tot veranderingen in de opperhuid en lederhuid, waardoor rimpels en andere tekenen van veroudering ontstaan. De integriteit van de extracellulaire matrix en hydratatie zijn essentieel voor een gezonde huid.

De huid en onderliggende bot- en kraakbeenstructuren, evenals vetweefsel en spieren, verouderen chronologisch en biologisch. Veroudering wordt bepaald door intrinsieke en extrinsieke factoren, zoals afnemende hormoonspiegels, verminderd vermogen van desoxyribonucleïnezuur (DNA) om zichzelf te repareren, ophoping van DNA-mutaties veroorzaakt door DNA-radicalen en de accumulatie van DNA-mutaties.Dit zijn intrinsieke en extrinsieke factoren, zoals verminderde hormoonspiegels, een verminderd vermogen om DNA te repareren, ophoping van DNA-mutaties veroorzaakt door vrije radicalen of ultraviolette (UV) straling, en bijkomende omgevingsfactoren, zoals luchtvervuiling, ondervoeding en roken.

Van deze omgevingsfactoren draagt UV-straling tot 80% bij. Door UV-straling veroorzaakte huidveroudering of fotoveroudering wordt gedefinieerd als het vroegtijdig verschijnen van tekenen van huidveroudering met kenmerkende morfologische veranderingen van de epidermale en dermale compartimenten.

Huidveroudering treedt op verschillende niveaus op in de epidermis, dermis en dermoepidermale verbinding. De huid biedt barrièrefuncties, wondgenezing, thermoregulatie, sensorische functie, immuunfunctie en vitamine D-metabolisme, die globaal afnemen met toenemende leeftijd. Veranderingen in de huidstructuur leiden tot huidverslapping, rimpels, verslapping en huidneoplasma.

De structurele stabiliteit van de epidermis, dermis en hypodermis is afhankelijk van de integriteit van de extracellulaire matrix zoals collageen en elastine, een stabiel celproliferatieproces, intacte vascularisatie en voldoende barrièrefunctie met lipiden en hydratatie van de huid.

De biologische leeftijd van de huid kan worden geanalyseerd aan de hand van de huidstructuur, waaronder dikte, collageenmatrix en celgrootte, maar ook aan de hand van functionele analyse met metingen van lipiden en hydratatie.functionele analyse met metingen van elasticiteit, torsiestrekbaarheid, neuroperceptie, transepidermaal waterverlies (TEWL) en proliferatiesnelheid.