Tand morfologie

De morfologie van het gebit is sterk gedifferentieerd onder menselijke populaties en onderzoek wijst uit dat het kan worden beïnvloed door genetische factoren.

Tanden verschillen van individu tot individu in grootte en vorm. Bovendien zijn er bepaalde gebitskenmerken die bij bepaalde bevolkingsgroepen vaker voorkomen. Bij Aziatische en afgeleide bevolkingsgroepen komt synodontie bijvoorbeeld vaak voor en omvat een combinatie van gebitskenmerken met eerste en tweede snijtanden die schopvormig zijn en niet op één lijn staan met de rest van de tanden, bovenste eerste premolaren met één wortel en onderste eerste molaren met drie wortels. Met name de schopvormige snijtanden vertonen duidelijke regionale verschillen: zij komen zeer veel voor in Azië en bij de inheemse Amerikanen en zijn zeldzaam of afwezig in Afrika en Europa.

Schopvormige snijtanden worden gekenmerkt door linguale oppervlakken met duidelijke marginale richels, met een aanzienlijke kromming bij de kroon. Het is een kenmerk dat al lang wordt onderzocht, vooral door antropologen die het hebben gebruikt om verwantschappen tussen bevolkingsgroepen te bestuderen. Het lijkt duidelijk dat het een genetische eigenschap is, met een geschatte erfelijkheidsgraad van 75% en geassocieerd met genen die betrokken zijn bij de ontwikkelingswegen van organen en weefsels van ectodermale oorsprong, hoewel de polymorfismen die deze eigenschap beïnvloeden nog niet volledig zijn vastgesteld.