Genetische aanleg voor pinda-allergie

De ontwikkeling van voedselallergie, als complexe aandoening, wordt beïnvloed door zowel genetica als milieu, alsmede door genoom-omgevingsinteracties, met inbegrip van epigenetica.

Levensmiddelenallergie is een negatieve immuunrespons op bepaalde voedingsmiddelen. Voedselallergenen zijn divers, de meest voorkomende zijn koemelk, ei, pinda's, noten, soja, tarwe, vis en schaaldieren. De laatste twintig jaar is de prevalentie van voedselallergie sterk toegenomen en nu treft het 8% van de kinderen en 11% van de volwassen bevolking.

Pinda-allergie is een van de meest voorkomende voedselallergieën bij kinderen, die 3% in de VS en 9,5% in Australië treft. Veel voorkomende voedselallergenen in Azië verschillen van die in westerse landen en er wordt gesuggereerd dat de bijdrage van de omgeving aan de ontwikkeling van voedselallergie relevant is.

Pinda-allergie kan zich tijdens de kinderjaren voordoen en tot op volwassen leeftijd voortduren, op dezelfde manier als notenallergie, zaadallergie, visallergie en schaaldierenallergie. Symptomen van pinda-allergie ontwikkelen zich meestal binnen enkele minuten tot ongeveer twee uur na inname van pinda's. De symptomen van pinda-allergie kunnen zeer uiteenlopend zijn (mild tot ernstig) en omvatten: jeukende mond, netelroos, roodheid, misselijkheid en braken.

Een familiegeschiedenis van voedselallergie wordt beschouwd als een van de belangrijkste risicofactoren, die met een factor 2 tot 10 wordt verhoogd. Dit suggereert dat, naast omgevingsfactoren, genetica een belangrijke rol kan spelen bij de ontwikkeling van voedselallergie.