Lange keten omega vetzuren niveaus

Omega-3- en omega-6-vetzuren zijn de belangrijkste meervoudig onverzadigde vetzuren met een lange keten. Ze kunnen niet in ons lichaam worden gesynthetiseerd en hebben meerdere functies, hoewel de meest bekende hun betrokkenheid is bij processen van het immuunsysteem, waarbij de ene ontstekingsbevorderend en de andere ontstekingsremmend werkt.

Langeketen meervoudig onverzadigde vetzuren zijn vetzuren die over het algemeen 20 of meer koolstofatomen en twee of meer dubbele bindingen bevatten en die in twee groepen worden verdeeld: omega-3 en omega-6, afhankelijk van waar in het molecuul de eerste dubbele binding zich bevindt.

De drie klinisch meest relevante omega-3 meervoudig onverzadigde vetzuren (PUFA's) zijn α-linoleenzuur (ALA), eicosapentaeenzuur (EPA) en docosahexaeenzuur (DHA).

De mens beschikt niet over de enzymen die nodig zijn om omega-3-vetzuren te synthetiseren; daarom worden deze vetzuren beschouwd als essentiële vetzuren, aangezien ze via de voeding moeten worden binnengekregen.

Alfa-linoleenzuur (ALA) is een veelvoorkomende omega-3 die onder andere voorkomt in zaden en noten, en in het lichaam kan worden omgezet in zowel docosahexaeenzuur (DHA) als eicosapentaeenzuur (EPA).

Omega-3-vetzuren zijn verantwoordelijk voor tal van cellulaire functies, zoals signaaltransmissie, vloeibaarheid van het celmembraan en structureel onderhoud. Ze reguleren ook het zenuwstelsel, de bloeddruk, de bloedstolling, de glucosetolerantie en ontstekingsprocessen, zodat ze nuttig kunnen zijn bij alle ontstekingsaandoeningen.

Het feit dat omega-3-vetzuren een ontstekingsremmende activiteit hebben, staat tegenover de functionaliteit van omega-6-vetzuren, die een ontstekingsbevorderende activiteit hebben.

Het moderne westerse dieet is drastisch veranderd wat betreft het voedingsgehalte van vetten na aanbevelingen om voedingsmiddelen die rijk zijn aan verzadigde vetzuren te vervangen door voedingsmiddelen die rijk zijn aan meervoudig onverzadigde vetzuren, met als doel het totale serumcholesterol en de LDL-lipoproteïnen en daarmee het risico op hart- en vaatziekten te verlagen. De moderne voeding is echter rijker aan vetzuren uit soja-, maïs- en canolaolie, alsook aan margarines en shortenings die rijk zijn aan omega-6 en arm aan omega-3. De verhoogde consumptie van omega-6 leidt op haar beurt tot een grotere remming van de productie van door ons lichaam gesynthetiseerde omega-3, wat, als het niet wordt gecompenseerd door de inname van omega-3, gevolgen kan hebben voor onze gezondheid.