Tendinopathieën in de onderste ledematen (benen)

De kans op tendinopathie in de onderste ledematen wordt niet alleen beïnvloed door een groot aantal omgevingsfactoren zoals lichaamsbeweging, maar ook door de genetische component. Varianten in de genen die de ontwikkeling en het onderhoud van botten, kraakbeen en pezen regelen, spelen een belangrijke rol in de kwetsbaarheid van bepaalde individuen voor blessures.

Pezen zijn anatomische structuren die zich tussen de spier en het bot bevinden en die als functie hebben de door de spier gegenereerde kracht over te brengen op het bot, waardoor het gewricht beweegt. Zij bestaan hoofdzakelijk uit collageen (30%) en water (68%), met een klein aandeel elastine (2%). De hoeveelheid bloedvaten in ze is schaars, maar neemt toe tijdens inspanning en genezingsprocessen.

Eén van de belangrijkste kenmerken van de pees is zijn vermogen om te herstellen en terug te keren naar zijn normale toestand na beschadiging of letsel. Hiertoe is het belangrijk de individuele, genetische, biomechanische en omgevingsfactoren te kennen die met elkaar interageren en die het mogelijk maken tendinopathieën te voorkomen en het herstel ervan te optimaliseren. Tendinopathieën" zijn een groep van aandoeningen die de pezen aantasten en die, volgens de Internationale Vereniging voor Reumatologie, in twee grote groepen worden ingedeeld: inflammatoire en niet-inflammatoire.

De meest voorkomende letsels in de pezen van de onderste ledematen zijn:

• Achilles tendinopathie: De achillespees is de grootste en sterkste pees in het hele lichaam, verbindt de triceps suralis met de hiel, zorgt voor plantairflexie van de voet en neemt deel aan de knieflexie. Geassocieerde risicofactoren zijn meestal overbelasting, herhaald trauma, vaatziekten, genetische predispositie, neuropathieën en reumatologische aandoeningen die peesdegeneratie kunnen veroorzaken.
• Quadriceps peesletsel: De quadriceps femoris is een grote, krachtige spier die zich aan de voorkant van het dijbeen bevindt. De spieren en pezen die er deel van uitmaken, vormen contractiele eenheden die de heup en knie stabiliseren en de beweging ervan mogelijk maken. Blessures aan de quadricepsspieren en -pezen komen vaak voor bij atleten en actieve volwassenen.
• Cruciate ligament ruptuur: De kruisbanden zijn twee structuren die elkaar kruisen in de knie, die het scheenbeen met het dijbeen verbinden en stabiliteit bieden bij strek- en buigbewegingen. De voorste kruisband verhindert dat de tibia naar voren beweegt ten opzichte van het femur en de breuk ervan komt het vaakst voor. Anderzijds verhindert de achterste kruisband dat de tibia naar achteren beweegt. Het letsel van deze ligamenten ontstaat na een plotselinge verandering van richting van de knie, een overdreven vertraging of een kneuzing.